Hij is er nog niet, maar hij komt er aan
De lang, te lang, verwachte samentuin
Wie luistert, hoort ’t de vogels twitteren
Op de rand van het brandweergebouw
Bijen, die het niet meer zagen zitten,
Komen in spoedberaad bijeen
Rat en muis roeren verrukt de staart
Nu hun picknicktafel weldra opengaat
Hij komt er aan, de samentuin
Waar elke bejaarde in ’n eigen hof van Eden
Een voorschot op de hemel nemen kan
En kinderen allicht ontdekken kunnen
Hoe Abraham de mosterd concipieerde
Waar buurtbewoners, kat en hond,
Elkaar ontmoeten kunnen
En elk vertellen kan
Van zijn eigen visioen
Hij komt er aan, stilaan
De samentuin
Frans Wittebol
Wat mooi verwoord!!
Heb het wel drie keer gelezen.
Groetjes Ad
LikeLike